ती आणि तो : communication gap..!!

ती : जायचं का केरळ ला या सुट्ट्यांमध्ये...?
तो : (newspaper मध्ये सगळं लक्ष) hmm
ती : अरे मी बोलते आहे काही तरी...
तो : (paper चाळत )...done...!

(परत शांतता)

ती : (वैतागुन) अरे बोल ना घडा घडा...विचार ना की कोणत्या तारखेला जायचं, कोणती कोणती गावं पाहायची, tours सोबत जायचं की individual जायचं, किती दिवस जायचं...
तो : अगं मी हे सगळं बोलणारच होतो...
ती : वाह वाह दिसतंय ना सगळं...बोलणारच होता म्हणे...
तो : come on...let the idea sink in first...
ती : idea sink in व्हायला इतका वेळ...
तो : idea sink in process मध्ये तू जे मला विचारायला सांगत होतीस...expect करत होतीस त्याचाच विचार चालला होता...
ती : हो का...तुझ्याशी कोण वाद घालणार
तो : तारीख - ३ एप्रिल, गावं - कोची, मुन्नार, अलापुझा, पेरियार, थेक्कडी, अलेपी backwaters आणि finally कोवलम, जायचं - tours सोबत, दिवस - १०, बघितलसं i was really letting the idea sink in...
ती : अरे मग चेहेऱ्यावर थोडं दिसू दे ना...कळू दे ना समोरच्याला...
तो : अग असतो एकेकाचा स्वभाव...काही लोक तुमच्या बोलण्याकडे खुप लक्ष आहे असं दाखवतात आणि actual लक्ष त्यांच भलतीकडेचं असत...किवा पुढे आता काय बोलावं या विचारात असत...आणि या उलट...
ती : तुझ्या सारखे महाभाग...पण माझं काय म्हणण आहे की जर तुझं इतकं active listening आहे तर ते वागण्यात ही थोडं दिसलं तर हरकत काय आहे...?? बोलणाऱ्याला तितकंच समाधान आपल्या कडे लक्ष दिल्याचं...!
तो : हा माझ्यातला weak-point असेलही...बहुतेक आहेच...
ती : आणि तो लवकर overcome करावास असं मला वाटतं...तुला एक सांगु...?
तो : सांग..!
ती : त्याचं काय आहे न...बरेचदा नुसती active listening ची acting ही समोरच्याला सुखावून जाते...?
तो : what do you mean ??
ती : कसं असत ना...तुम्हाला समोरच्याचा acceptance मिळत असेल, positive / negative thats a different story...पण feedback मिळत असेल...तर बोलणाऱ्याला ही चांगलं वाटत, मोकळं झाल्याचं feeling येतं...मग भलेही समोरचा acting का करत असे ना...!
तो : पण हे तर चूक आहे ना...हे म्हणजे तुम्ही, समोरचा तुमचं ऐकतो आहे, या perception वरच खुश होण्यासारखं आहे...भले ही तो ऐकत नसेल in reality...
ती : तसं बघायला गेलं तर जगात बहुतेक गोष्टी reality पेक्षा perception वरच तर चालतात...progress होतात...
तो : मला हे काही पटत नाही...
ती : आता हेच बघ न...तू तेव्हा पपेर मध्ये डोकं असताना hmm म्हण्यापेक्षा जर माझ्याकडे बघुन ती गोष्ट तु register केली आहेस हे जर मला नुसतं भासवलं असतं आणि हे detail planning नंतर जरी दिलं असतस तरीही चाललं असतं...!
तो : पण माझा त्या वेळेस च्या reaction पेक्षा planning solid होतं की नाही...?
ती : होतं रे नक्कीच...फक्त थोडं communication मध्ये मागे पडलास...बाकी काही नाही...! Actually तू इतका चांगला listener आहेस तर ते पण बाहेर दिसावं इतकचं माझं म्हणण आहे...असो खुप झालं analysis-paralysis
...break-fast ला मस्त कांदे पोहे करते...
तो : चालेल...

(नंतर breakfast करताना तो तिला केरळ बद्दल च्या इतक्या गोष्टी सांगतो की आपण ऐकतो आहे हे भासवण्याच्या नादात तिला डुलकी येते आणि संभाषणाच्या मधेच तिच्या मानेला एक झटका बसतो)

तो : (हासत) पाहिलंस हा फरक आहे...तू नुसती acting करत होतीस आणि म्हणुन perception create करण्याच्या नादात तुला दरदरून पेंग आली...
ती : (स्वतःला सावरत) होत असं कधी कधी...पण atleast तुला neglect करते आहे असं तर नाही ना भासवलं...
तो : पण शेवटी सगळं मुसळ केरात गेलं ना...
ती : म्हणजे तात्पर्य काय तर it should be genuine...rather than "ऐकुनही न ऐकल्यासारखं करणे" आणि "खुप ऐकण्याची acting करूनही त्याकडे लक्ष नसणे"...
तो : cheers !!!

(दोघेही चहा चे cups उंचावतात)

सारंग कुसरे